Reflexintegratie

Wat zijn reflexen?
Reflexen zijn 'automatische' reacties van spieren of klieren. Deze worden veroorzaakt door prikkels vanuit het lichaam of van buitenaf. Deze reacties gaan dus buiten het bewustzijn om, je hoeft er niet over na te denken. Zo trek je bijvoorbeeld onmiddellijk je hand terug bij een pijnprikkel, zoals wanneer je iets heets of scherps aanraakt. Reflexen zorgen ervoor dat je zo snel mogelijk beschermd wordt tegen gevaar en aangetrokken wordt tot iets fijns.

Primaire reflexen
Al in de baarmoeder ontstaan de primaire reflexen,  bewegingen die worden aangestuurd vanuit de hersenstam (dit deel van onze hersenen wordt ook wel oerbrein of reptielenbrein genoemd, omdat dit hersendeel ook bij 'lagere' diersoorten voorkomt. Dit in tegenstelling tot onze grote hersenen, die ons bewustzijn mogelijk maken) 
Deze primaire reflexen vormen de basis voor overleven, bewegen en ontwikkeling.
De eerste reflexen ontstaan al 5 weken na de conceptie. In de loop van de zwangerschap ontwikkelen zich nog meer primaire reflexen die de baby zullen helpen tijdens de geboorte en de eerste behoeftes om te overleven direct na de geboorte. 
Heb je wel eens gezien of gehoord dat een baby direct na de geboorte op de buik van de moeder werd gelegd en dat hij zélf omhoog kroop opzoek naar de borst, opzoek naar voeding? Dat is toch wonderlijk! Hier zijn meerdere primaire reflexen aan het werk.

In de eerste jaren na de geboorte helpen de reflexen bij de bewegingen die een kind in zijn ontwikkeling van baby tot p
peuter doormaakt; liggen, rollen, tijgeren, kruipen, zitten, staan, lopen, rennen en springen. Tijdens dit proces van ontwikkelingen wordt de  basis gelegd voor  zijn fysieke, sociaal-emotionele en cognitieve ontwikkeling. Wanneer de reflexen die horen bij  een bewegingspatroon begrepen zijn door de hersenen en het lichaam, worden deze opgenomen in een groter geheel van mogelijk reacties , ze worden ge:ïntegreerd. De afzonderlijke reflex dooft  uit en wordt opgevolgd door een volgende reflex die hoort bij de volgende fase van de ontwikkeling van het kind. Het is dan ook heel belangrijk dat alle bewegingsfasen de tijd krijgen en er geen fasen worden overgeslagen. 

Actieve reflexen
Zijn er mensen die helemaal geen actieve reflexen meer hebben? Nee, integendeel: om goed te functioneren heeft iedereen veel actieve reflexen nodig! Anders zou je niet snel genoeg op onverwachte vervelende of prettige zaken kunnen reageren.
Sommige reflexen móeten juist actief blijven, ze beschermen jou. 
Wanneer je lijf achteruit deinst wanneer er een auto veel te hard komt aanrijden dan heeft de actieve schrikreflex ervoor gezorgd dat je veilig bent. Stel je voor dat je hier over na zou moeten denken; 'Hoe hard rijdt deze auto? Zal ik nog kunnen oversteken? Of zal ik toch maar wachten?'. 
Tegen de tijd dat je hier een besluit over hebt genomen, ben je al te laat... 
Het gaat hier om levenslange reflexen die actief horen te zijn en blijven.
Je lichaam ontwikkelt zelf een manier om hier mee om te gaan en een goede balans te vinden tussen de heel snelle reflex-reacties en de langzamere bewuste reacties. Het is pas een probleem als er ongewenste reflexreacties optreden en jij (of je omgeving) er hinder van ondervinden in gedrag, bewegingen of  sociaal-emotioneel gezien. 
Bij een gezond lichaam doven de primaire reflexen uit wanneer deze begrepen zijn door het lichaam of gaan over in de levenslange reflexen die je helpen bij je houding en overleven.

Oorzaken actieve primaire reflexen
Primaire reflexen ontstaan tijdens de zwangerschap in de baarmoeder. Hoe een kind zich hier ontwikkelt heeft invloed op zijn reflexen (en andersom), maar ook zijn geboorte doet ertoe. Is de geboorte heel vroeg geweest (prematuur), snel of juist langdurig? Is er hulp geweest om geboren te worden zoals een vacuümpomp. verlostang of een keizersnede? Is er tijdens de zwangerschap of bevalling veel stress geweest? 
Dan is het goed mogelijk dat er nog primaire reflexen actief zijn.
Ook de tijd na de geboorte is van belang: heb je als baby bij je moeder op de borst gelegen of werd je snel weg gehaald? Werd je gehoord en werd er voldaan aan jouw behoeftes of niet? 
Ook stress, trauma's (fysiek en mentaal), onvoldoende mogelijkheid om te bewegen en ziekte zijn van invloed op de ontwikkeling van reflexen, zowel in het prille begin als alle jaren erna. 

Waaraan kan je actieve primaire reflexen herkennen?
De basis van de reflexen ligt in het oerbrein. Als deze basis goed is dan  lopen de verbindingen vanuit het oerbrein  (de hersenstam) naar het middenbrein (het limbisch systeem) en de hersenschors (de neocortex). Wanneer de basis niet goed is, wordt dat het meest zichtbaar doordat de functies die in het middenbrein of de hersenschors liggen gebreken vertonen. Zo zorgt het middenbrein onder andere ervoor dat je kan plannen en organiseren, emoties reguleren en met je gevoelens kan omgaan. Hoe dit gedrag tot uiting komt, je motoriek en de meer schoolse taken zoals rekenen, taal, lezen, schrijven en informatie verwerken worden geregeld door de hersenschors. 
Wanneer het zenuwstelsel niet goed is aangelegd of er zitten haperingen in de verbindingen tussen het oerbrein-middenbrein-hersenschors dan kunnen de hersendelen niet optimaal hun taak uit voeren. 
Het kan ook zijn dat het oerbrein zijn taak (overleven) zó sterk uitvoert dat daar alle aandacht naar toe gaat, ook dan werkt het  brein in zijn geheel niet optimaal.

Een aantal voorbeelden waar actieve reflexen aan ten grond slag kunnen liggen:

Overprikkeld, burn-out, nagelbijten (en andere tics), verlegen, angstig, moeite met automatiseren, gevoelig voor aanraking, woede uitbarstingen, overmatig zweten, chaos in het handelen, friemelen met de handen, duim zuigen, kauwen op haren, problemen met grenzen, coördinatie problemen, ,onjuiste pengreep, bal vangen/gooien, moeite met zwemmen/fietsen/lopen, op de tenen lopen, W-zit houding, niet stil kunnen zitten, reflux, wagenziekte, moeite met links/rechts, allergieën, moeite met onthouden en informatie verwerken,  taal- en spraakproblemen, verlatingsangst, afhankelijke opstelling, aggressief, zwakke auditieve en/of visuele verwerking, emotionele stress, ontwikkelingsuitdagingen (zoals ADD, ADHD, ASS), afgetrapte schoenzolen aan de binnenkant of buitenkant, hyperactief, moeite hebben met keuzes maken, hoogtevrees, bedplassen.

Wil je weten of ik ook voor jou iets kan betekenen? Neem dan contact met mij op via info@praktijksanne.nl
Share by: